Gry statusowe jako narzędzie lidera

25 października 2021
5 min. czytania

Do sali konferencyjnej wchodzi prezes firmy o imieniu Mariusz. Można by pomyśleć, że tego człowieka wszyscy  szanują. Przecież codziennie pod głównym wejściem zostawia nowiutkiego mercedesa, wszyscy wiedzą, że mieszka w ogromnej willi w Konstancinie, a w ostatnie wakacje pojechał na tydzień do Burdż Al Arab (cena za pokój to kilka tysięcy złotych za noc). Jednak jego ogromne bogactwo wcale mu szacunku nie zapewniło. Podczas spotkań, które prowadzi większość osób przegląda telefony. Reszta zarządu od kilku miesięcy zastanawia się co zrobić, aby Mariusza odwołać z funkcji prezesa. A konkurencja zastanawia się jak to się stało, że tak wielka firma zatrudnia na najważniejszej posadzie kogoś, kto boi się odezwać podczas branżowej kolacji. Jak to się dzieje, że osoba najważniejsza w firmie pod względem hierarchii nie jest przez wszystkich szanowana? Witajcie w świecie gier statusowych.

Współczesne korporacje są instytucjami z gruntu hierarchicznymi. Dlatego pracując nad wizerunkiem lidera należy przyjrzeć się zachowaniom statusowym. Jest to spojrzenie na interakcje ludzkie wprowadzone przez nauczyciela improwizacji Keitha Johnstona, który chcąc wprowadzić więcej naturalności do gry swoich aktorów zaczął używać komend „graj nisko” i „graj wysoko”. Takie komendy oznaczają to, że jedna ze stron ma być w danej interakcji dominująca, a druga uległa. Chodzi tu o nic innego jak o to, że jedna osoba prowadzi drugą w danej interakcji.

Na potrzeby pracy nad własnym wizerunkiem lidera warto jest posiadać w swoim arsenale obie listy narzędzi z konkretnych powodów: wysoki status tworzy autorytet, a niski status buduje relacje. Można powiedzieć, że będąc liderem warto być w większości przypadków wysoko statusowym, a w niewielu potrafić zagrać niskim statusem. Szczytem opanowania gier statusowych jest gra statusem dynamicznym (raz wysokim, a raz niskim).

Pracując nad statusami warto mieć świadomość, że status to nie jest coś „co się ma”. Status to coś „co się robi”. Zajmowanie wysokiej pozycji w firmie, czy posiadanie dużych pieniędzy nie gwarantuje, że inni będą traktowali kogoś z szacunkiem. Dopiero to jak on lub ona będą się zachowywać może spowodować dominację. Istotne jest również to, że gry statusowe działają na zasadzie huśtawki. To znaczy, że jeśli będziemy sobie podwyższać status, to automatycznie obniżamy go drugiej osobie (tak samo będzie w drugą stronę). Dodatkowo od zachowań statusowych nie jesteśmy w stanie uciec, gra toczy się zawsze. Po prostu w niektórych przypadkach jest bardzo subtelna.

 

ZACHOWANIA WYSOKOSTATUSOWE:

◾️ Jego postawa to „Jestem pewny siebie, mogę robić to, na co mam ochotę”
◾️ Jego postawa to „Jeśli wejdziesz ze mną w konflikt, pożałujesz tego”
◾️ Bierze odpowiedzialność za rozwój sytuacji
◾️ Stoi z wyprostowanymi plecami
◾️ Zajmuje tyle miejsca ile potrzebuje
◾️ Głowa lekko podniesiona
◾️ Spokojne gesty
◾️ Patrzy w oczy rozmówcom, kiedy mówi; kiedy ktoś mówi do niego nie trzyma kontaktu wzrokowego
◾️ Mówi i porusza się wolniej niż inne osoby biorące udział w interakcji
◾️ Mocno stoi na nogach
◾️ Krytykowanie drugiej strony
◾️ Delegowanie zadań
◾️ Chwalenie lub ganienie za wykonaną pracę
◾️ Mówienie o swoich sukcesach (lub porażkach drugiej strony)
◾️ Dotykanie drugiej osoby bez pytania o zgodę

 

ZACHOWANIA NISKOSTATUSOWE:

◾️ Jego postawa to: „Nie stanowię zagrożenia dla innych”
◾️ Jego postawa: „Muszę uważać na innych, ponieważ są niebezpieczni”
◾️ Potrzeby innych są ważniejsze niż jego
◾️ Zajmuje mniej miejsca niż inni
◾️ Stoi zgarbiony
◾️ Wykonuje szybsze gesty niż inni (nerwowe)
◾️ Głowa pochylona
◾️ Mówi szybko (aby nie dominować w dyskusji, chce szybko skończyć wypowiedź)
◾️ Stoi na spocznie
◾️ Tłumaczy się dlaczego, coś zrobił/zrobiła
◾️ Wstawia yyy, eee, mmm,
◾️ Pyta innych o zdanie
◾️ Interpretuj zdarzenia w taki sposób: „Jestem ofiarą lub inni traktują mnie jako słabszego”

W interakcjach z pracownikami wcale nie chodzi, aby mieć najwyższy możliwy status (10 na skali 1-10). W większości przypadków chodzi o najniższy możliwy poziom, który będzie dominował w danej sytuacji. W innych sytuacjach (na przykład w luźniejszym kontekście na imprezie firmowej) można spokojnie sobie pozwolić na zagranie niższym statusem – na przykład poprzez uważne słuchanie drugiej osoby bez wrzucania od razu swojej historii, skomplementowanie kogoś, czy po prostu oddania na chwilę świecznika na rzecz drugiej osoby. Tutaj przydaje się umiejętność gry dynamicznej (mieszając wysoki i niski status).

 

Jak wykorzystać gry statusowe w swoich wystąpieniach?

Przed swoim wystąpieniem (na przykład przed expose) zastanów się nad tym jaki poziom statusu chcesz prezentować (na skali od 1-10). Następnie dokonaj autodiagnozy. Wypisz 10 swoich typowych statusowych zachowań w kontekście takich wystąpień (możesz potraktować listy zachowań wysoko i niskostatusowych jako inspirację), a następnie przyporządkuj im poziom (od 1-10. Gdzie 1 mogłaby być „Drodzy Państwo, przepraszam Was, ale po prostu sobie z tym nie radzę. Czy moglibyście mi pomóc? Ja się po prostu nie nadaję do bycia Prezesem.”, a 10 „Gdyby nie JA ta firma dawno by już upadła, a dzięki mnie zarabiamy dziesiątki milionów złotych rocznie. Z takimi patałachami jak Wy inni Prezesi dawno by już zamknęli firmę, ale ja z Was jeszcze zrobię ludzi.”

Następnie zaplanuj swoje wystąpienie pod kątem statusowym. To znaczy, wypisz listę zachowań, które chcesz robić (np. 8 na skali statusowej) i zaplanuj kiedy ich użyjesz. Nie muszą być to wszystko zachowania „ósemkowe”. Chodzi tutaj o średnią, dlatego nic nie stoi na przeszkodzie, aby na przykład zapytać się o zdanie swoich pracowników (nisko statusowe), a następnie pochwalić się swoim sukcesem (wysokostatusowe). Jeśli masz możliwość sprawdzenia swojej pozycji statusowej to zapytaj swojego bliskiego współpracownika jak oceniłby Twoje wystąpienie na skali od 1 do 10.

Celem jest tutaj dojście do momentu, w którym inni ludzie traktują Ciebie tak, jak sobie życzysz. A w kontekście bycia liderem chodzi o połączenie bycia autorytetem, którego pracownicy szanują i jednocześnie chcą mieć z nim relację.

 

Jeśli chcesz popracować nad swoimi liderskimi wystąpieniami w świetnej atmosferze to przyjdź na nasze najbliższe szkolenie menedżerskie! 

 

 LITERATURA:

Michał Mącznik, Artur Król „Praktyczna improwizacja. Jak techniki improwizacji mogą usprawnić każdy aspekt Twojego życia”.

Adam Zadrożny

Pomagam przygotowywać świetne wystąpienia biznesowe. Pracuję zarówno z dużymi firmami, startupami, które są na początku swojej drogi jak i przedsiębiorcami. Wraz z uczestnikami szkoleń pracuję nad tym, aby spotkania sprzedażowe, prezentacje przed zarządem, czy prezentacje dla inwestorów były jak najlepsze. Uczę jak szybko i skutecznie używać programu PowerPoint lub Google Slides. Tworzę slajdy na zamówienie.

Podziel się!
trener wystąpień publicznych

Zacznijmy razem
coś wielkiego!